[Verse 1: Μάνι] Σε περιμένω ν' ανασάνεις μέσα από την κάπνα μου Εγώ και το συνάφι μου, μόλις ο ήλιος δύσει Δεν άλλαξα ποτέ μου μα τρελαίνομαι συχνά Στην άγονη γη που πατάμε θα'ναι μάλλον όλα πιθανά Θα περάσω, θα σ'επισκεφτώ κάποτε, τι με κοιτάς; Οι σκηνές με 'μένα και με 'σένα κόπηκαν απ' το μοντάζ Η γλώσσα μου ξυράφι, ζω με την ψυχή στο στόμα,...Learn More