VERSE A: عادت ندارم از کسی عشق و گدایی بکنم باید تو دنیایِ خودم فرمان روایی بکنم من حق ندارم بی دلیل هر روز بجنگم با خودم انقدر قشنگِ خنده هام ، که عاشقِ خودم شدم CHORUS: تو لحظه های سختِ من ، کسی به جز خودم نبود این منِ بی قرارِ من ، فکرِ شکستنم نبود تصویرِ توی آینه ، با غصه های من شکست خندید با خندیدنم ، زخم های کهنمون و بست VERSE B: دیگه...Learn More

VERSE A: نمادِ بودنِ من باش مثلِ ایفل واسه پاریس منو از نو بساز اینبار تو صورتگر ، منم تندیس یه تندیسی پر از لبخند تو مِیدونی که ویرونه مثلِ اعجازِ یک بوسه واسه چشمی که گریونه CHORUS: تو این فاجعه یِ تردید که شک کردن یه اجباره درختی باش که بی وقفه به بارون اعتماد داره تو ابری باش که بی وقفه به بارون اعتماد داره VERSE B: نمادِ بودنِ من باش یه...Learn More

VERSE A: من باورامو تو خودم کُشتم وقتی که تنهایی یه باور شد فریاد زدم دنیا بدونه که این بچه خوشحاله که دختر شد با آرزوهام زندگی کردم من دیگه حسرتامو یادم نیست فریاد زدم دنیا بدونه که حوّا شدن گناهِ آدم نیست CHORUS: تمامِ دنیا مثلِ وطن بود اگه جهان تو دستایِ زن بود برایِ دنیا چه جایی بهتر از آغوشِ گرمِ یک مادر VERSE B: ترانه یِ من ، عشق و...Learn More