Μ είχες προλάβει πριν βγω με βαλίτσα να χαθώ Ήταν κι άνοιξη δεν είχες μείνει άπραγη Μου'χες χαρίσει ένα χέρι Μια σκέψη, μια ανάμνηση Και δεν το ξέχασα μαζί μου το 'θαψα Η δικιά μου σκιά με ρίχνει μακριά δίπλα Στα σκληρά κοντά στα δικά σου βήματα Γεμίζω το κενό μετράω το σφιγμό Κι αδειάζω ένα ποτήρι δίψα δεν έχω να το πιω Δεν ξέρεις, δεν βλέπεις Η...Learn More