آب های گریان
من خزان پایان حول حالنا هام // مقلب مغلوب قلب ماورا هام
مقلد جلاد جلد آب عزادار // متکلم وحده تیری در بطن ماجرا هام
سالگرد تبعید من به یه مرگ ممتد // لحظه فرصت جنگ غصه اس غرق مردن
در چاله آبی که جرعت پریدن ازش نبود // گریه آب ها به ساز مطربی که رقصیدن بلد نبود
آب های گریان، ترسیدن غلط نبود // ما هم گریه ایم به اشک ما خندیدن قشنگ نبود
تو یه کوه از فولادی،شمشیرم ازت نبود // تکه ای ازتو بخشیدن و زنجیرم تنم نبود
من جیوه ی پشتتم و تصویرم ازت نبود // آینه دروغی به سخن بیا، غمگینم ازت هنوز
من به فلز یاد دادم راه و رسم جنگو ولی شمشیرم بلد نبود
زاده ی اعتراض های سرکوب شدم // شروع ما خشم بود داستان خوب ممنوع شدس
من زاده ی رنگ خون آبان ماهم // واسه قضاوت نام ما دادگاه ساختن
عروج مرموز ماه، بلوغ اندوه چاه، خروج منحوس آه، درودِ بر زوزه ها
فروخته شد خون ما، گلوله از خونه ها رد شد و نفوذ به سروده ها
کینه اقتضای طبیعت و نیش انتقام // خنیاگر خشم که زد هی سیم اشتباه
یاد گرفتم فرو ریختن از پل ها // من رشد کردم با زهر نیش کژدم ها
ارابه ران جهل پیر مردم ها // من اون برگ زردم که چیدنم گل ها
آبان غرق توی دریای بی آب بیابانم // رژه ی حقیقت ولی هنوز خیال بافم
آینه د لعنتی وا کن لباتو // سکوتتو نمیخوام اصلا با فحش جواب شو
بگو از هشتمین ماه تقویم شمسی // از قلب پاییز از تحلیل مغزی
از تحمیل نبضی که تو نوزده آبان حاکم شد // از پسری که قلم دست گرفت و شاعر شد
قسم به نوزده آبانی که به نام منه // حرف بزن ای شیشه ی به ظاهر خفه
سایبون تابستون چتر پاییزه // این نژاد برتر چقدر قهرمان خیزه
نژاد برتر اشرف مخلوقات // این همه تکبر اسرار آمیزه
من قلم دست گرفتم با کمک سپاه کلاویه و مضراب و آرشه // ترسی ندارم از صدای ماشه و زندان تازه
من زندانی زندان ژرف انزوا ام // راوی روایت ها نبودم تا همیشه قصه سازم
منو از طوفان نترسون که من شناور به دست بادم // من خالق کلمات ناخوانام نویسنده ی شرح حالم
درونم اقیانوسی پر شده از بارش قورت دادن ابر بغض // و نهنگی که بلعید رازی سر به مهر
که بعد از خودکشیش مونده لاشه ش روی آب // و هشت پای افسردگی تار تنیده باز
من پادشاه تباهی های تنهای تکرار یک زوزه // زمان تاج گذاریم امروزه
تاجی به روی سرم منقش به نقش عقرب // بعد از انتقام از خودم به فکر جنگ بعدم
شیون صامت تمام آب هام // من سنگ فاتحه خون تمام یاد هام
نقطه ی پایان جمله هام // نفتی روی آتش غصه هام
سوگوار جوانی نقره داغ // سیاره ی آبی در طلب شرب ماه
سیاهی آسمان پنهان // حال در نزاع با سال های رندان
مستم از نوای ساز های کیهان // این منم زاده ی آبان گریان
من خزان پایان حول حالنا هام // مقلب مغلوب قلب ماورا هام
مقلد جلاد جلد آب عزادار // متکلم وحده تیری در بطن ماجرا هام
سالگرد تبعید من به یه مرگ ممتد // لحظه فرصت جنگ غصه اس غرق مردن
در چاله آبی که جرعت پریدن ازش نبود // گریه آب ها به ساز مطربی که رقصیدن بلد نبود
آب های گریان، ترسیدن غلط نبود // ما هم گریه ایم به اشک ما خندیدن قشنگ نبود
تو یه کوه از فولادی،شمشیرم ازت نبود // تکه ای ازتو بخشیدن و زنجیرم تنم نبود
من جیوه ی پشتتم و تصویرم ازت نبود // آینه دروغی به سخن بیا، غمگینم ازت هنوز
من به فلز یاد دادم راه و رسم جنگو ولی شمشیرم بلد نبود
زاده ی اعتراض های سرکوب شدم // شروع ما خشم بود داستان خوب ممنوع شدس
من زاده ی رنگ خون آبان ماهم // واسه قضاوت نام ما دادگاه ساختن
عروج مرموز ماه، بلوغ اندوه چاه، خروج منحوس آه، درودِ بر زوزه ها
فروخته شد خون ما، گلوله از خونه ها رد شد و نفوذ به سروده ها
کینه اقتضای طبیعت و نیش انتقام // خنیاگر خشم که زد هی سیم اشتباه
یاد گرفتم فرو ریختن از پل ها // من رشد کردم با زهر نیش کژدم ها
ارابه ران جهل پیر مردم ها // من اون برگ زردم که چیدنم گل ها
آبان غرق توی دریای بی آب بیابانم // رژه ی حقیقت ولی هنوز خیال بافم
آینه د لعنتی وا کن لباتو // سکوتتو نمیخوام اصلا با فحش جواب شو
بگو از هشتمین ماه تقویم شمسی // از قلب پاییز از تحلیل مغزی
از تحمیل نبضی که تو نوزده آبان حاکم شد // از پسری که قلم دست گرفت و شاعر شد
قسم به نوزده آبانی که به نام منه // حرف بزن ای شیشه ی به ظاهر خفه
سایبون تابستون چتر پاییزه // این نژاد برتر چقدر قهرمان خیزه
نژاد برتر اشرف مخلوقات // این همه تکبر اسرار آمیزه
من قلم دست گرفتم با کمک سپاه کلاویه و مضراب و آرشه // ترسی ندارم از صدای ماشه و زندان تازه
من زندانی زندان ژرف انزوا ام // راوی روایت ها نبودم تا همیشه قصه سازم
منو از طوفان نترسون که من شناور به دست بادم // من خالق کلمات ناخوانام نویسنده ی شرح حالم
درونم اقیانوسی پر شده از بارش قورت دادن ابر بغض // و نهنگی که بلعید رازی سر به مهر
که بعد از خودکشیش مونده لاشه ش روی آب // و هشت پای افسردگی تار تنیده باز
من پادشاه تباهی های تنهای تکرار یک زوزه // زمان تاج گذاریم امروزه
تاجی به روی سرم منقش به نقش عقرب // بعد از انتقام از خودم به فکر جنگ بعدم
شیون صامت تمام آب هام // من سنگ فاتحه خون تمام یاد هام
نقطه ی پایان جمله هام // نفتی روی آتش غصه هام
سوگوار جوانی نقره داغ // سیاره ی آبی در طلب شرب ماه
سیاهی آسمان پنهان // حال در نزاع با سال های رندان
مستم از نوای ساز های کیهان // این منم زاده ی آبان گریان
( Zharfa )
www.ChordsAZ.com