[Lyric] Ballada o wyważonym koniu księcia Józefa (Artur Andrus)

Zanim Cię wywiodą w pole
Krzyż Ci dadzą albo broń
Popatrz stoi na cokole
Wyważony koń

On się na to patrzeć wstydzi
Bo spod wyważonej grzywy
Koń to wszystko wokół widzi
Z innej perspektywy

Koniu nisko zwisa ogon
Koń się trochę zna na życie
Temu koniu wszyscy mogą
Cmoknąć przy kopycie

Jakiś bunt się w koniu budzi
Z niepokojem patrzy w dal
Tylko ludzi tylko ludzi
Tylko ludzi żal

Zanim ruszysz do ataku
Zanim pierwszy stos zapłonie
Może byś se tak rodaku
Porozmawiał z koniem
Koniu nisko zwisa ogon
Koń ma jakąś taką głębię
Temu koniu wszyscy mogą
Poszczotkować w kłębie

Chcesz to ganiaj się po Błoniach
Bij się jeśli chcesz się bić
Ale odczep się od konia
Dajże koniu żyć

W tym tkwi całej sprawy sedno
Też mu ciążą nasze losy
Koniu nie jest wszystko jedno
Tylko ma już dosyć

Koniu nisko zwisa ogon
Inne sprawy ma na głowie
Temu koniu wszyscy mogą
Skoczyć na pokrowiec

Temu koniu wszyscy mogą