Hiçkimse yine benim ben
Bu cümleler ayırır tenimi zeminden
Tüm yanlışlar kendinden eminken
Güven öldüğünde doğdu yeminler
Henüz büyüdüğüm yer evimken
Gitmem gerek anladım elimden
Gelen bişey yok, sadece delirme
Hayatım düştü kaderin delik cebinden
Bir yarın doğur
İçin aydınlanmaz güneşin soğur
Kendini taşımak zor dünya çeker
Ya köpek gibi yüz ya aslan gibi boğul
Kimsе çabanı, iyiliğini de bilmez
Bilmesin, dostun sofrası kürk giymеz
Yüzünüzü tanır ettiğim her küfür
Bedeline mermi deler de size değmez
Bunu bi' düşün taşın belki taşıdığın büyür
Adımlarını feshet, yolunda yürü
Çocukken emekle ilerde sürün
İnsanlık namı yok bir selâm alıp tükür
Hiçbirinizle kalamam
Yüzün düşer yeni bir maske tak yamala
Parayla saf tutuyorsan
Kendine iç cepten daha içten bi yer arama
Kaybolsam kalem de kaybeder yönünü
Sadece bir kılıftan ibaretmiş görünüm
Çünkü insanlar oldukları gibi değil
Olmak istedikleri gibi görünür
Ardımdan aç ağzını yum gözünü
Yüzüme söyleyemezsin dudağın büzülür
Siz atıp tutun farketmez
Ben bırakmadan tutuyorum kendime sözümü
Ama ümit delilere görünür bir hayal ürünü
Aklımın her köşesinde ağları örülü
Söyle, toprak sevgi dolu olduğundan mı düşmanı bile bağrına gömülü ?
Sözümü kesemez suskunluklar kırıklar
Tebessüme yaşlar pusar hıçkırıkla
Sözümden keskini yok
Yarasını ben aldığımdan
İşim yok kılıkla
Ucuz hâlinize bulun lüks kılıflar
Satılıksın yanlış pistte kırıtma
Sırıtman da bunu kapatamaz
Ben ceketimi aldım çoktan hayat denen sınıftan
Aynı defterleri başa alıp açıyorum
Cevaplar sorularımdan kaçıyordu
Kısa ve öz bir cümlenin iki kelimesiydik
Ölenle ölemedim kalanla yaşıyorum
Doğduğum gibi değilse de olduğum gibi
Kendimi bulduğum, aynama sorduğum gibi
Bu hayat maratonunda emin ol
Elemine olunca kârı yorgunluğu değil
Ukte kolonisiyle yutkunmak zor
Acının parodisi buruk gülümseme doktor
Artık yok
Aklımı kontrol edecek zaaftan konsol
Onu da seve seve kaybettim
Sebebini farketmişsindir umarım
İyi niyetimi azlettim
Ben saygı değil hakettiğini sunarım
Hayatımla içindeydim bu kumarın
Esir olmam kendi yurdumu kurarım
Bu yüzden gözlerimden bulanık manzaram
Ne şehrin sisi, ne de dağın dumanı
Akıl ermese göz görmekten bunadı
Bunalımlar çöken ruhun kuramı
İyi oku ayaklar altına aldığın
Kendi el yazmandan
Baş ucunda duran kuralın
Maskesi kalmayanın düşecek suratı
Gönlü öksüz göğsünde düş kuranın
Hayat alnından öptürür sırtından vuranı
Yaşamdan canı yanan eceline susadı
Bu cümleler ayırır tenimi zeminden
Tüm yanlışlar kendinden eminken
Güven öldüğünde doğdu yeminler
Henüz büyüdüğüm yer evimken
Gitmem gerek anladım elimden
Gelen bişey yok, sadece delirme
Hayatım düştü kaderin delik cebinden
Bir yarın doğur
İçin aydınlanmaz güneşin soğur
Kendini taşımak zor dünya çeker
Ya köpek gibi yüz ya aslan gibi boğul
Kimsе çabanı, iyiliğini de bilmez
Bilmesin, dostun sofrası kürk giymеz
Yüzünüzü tanır ettiğim her küfür
Bedeline mermi deler de size değmez
Bunu bi' düşün taşın belki taşıdığın büyür
Adımlarını feshet, yolunda yürü
Çocukken emekle ilerde sürün
İnsanlık namı yok bir selâm alıp tükür
Hiçbirinizle kalamam
Yüzün düşer yeni bir maske tak yamala
Parayla saf tutuyorsan
Kendine iç cepten daha içten bi yer arama
Kaybolsam kalem de kaybeder yönünü
Sadece bir kılıftan ibaretmiş görünüm
Çünkü insanlar oldukları gibi değil
Olmak istedikleri gibi görünür
Ardımdan aç ağzını yum gözünü
Yüzüme söyleyemezsin dudağın büzülür
Siz atıp tutun farketmez
Ben bırakmadan tutuyorum kendime sözümü
Ama ümit delilere görünür bir hayal ürünü
Aklımın her köşesinde ağları örülü
Söyle, toprak sevgi dolu olduğundan mı düşmanı bile bağrına gömülü ?
Sözümü kesemez suskunluklar kırıklar
Tebessüme yaşlar pusar hıçkırıkla
Sözümden keskini yok
Yarasını ben aldığımdan
İşim yok kılıkla
Ucuz hâlinize bulun lüks kılıflar
Satılıksın yanlış pistte kırıtma
Sırıtman da bunu kapatamaz
Ben ceketimi aldım çoktan hayat denen sınıftan
Aynı defterleri başa alıp açıyorum
Cevaplar sorularımdan kaçıyordu
Kısa ve öz bir cümlenin iki kelimesiydik
Ölenle ölemedim kalanla yaşıyorum
Doğduğum gibi değilse de olduğum gibi
Kendimi bulduğum, aynama sorduğum gibi
Bu hayat maratonunda emin ol
Elemine olunca kârı yorgunluğu değil
Ukte kolonisiyle yutkunmak zor
Acının parodisi buruk gülümseme doktor
Artık yok
Aklımı kontrol edecek zaaftan konsol
Onu da seve seve kaybettim
Sebebini farketmişsindir umarım
İyi niyetimi azlettim
Ben saygı değil hakettiğini sunarım
Hayatımla içindeydim bu kumarın
Esir olmam kendi yurdumu kurarım
Bu yüzden gözlerimden bulanık manzaram
Ne şehrin sisi, ne de dağın dumanı
Akıl ermese göz görmekten bunadı
Bunalımlar çöken ruhun kuramı
İyi oku ayaklar altına aldığın
Kendi el yazmandan
Baş ucunda duran kuralın
Maskesi kalmayanın düşecek suratı
Gönlü öksüz göğsünde düş kuranın
Hayat alnından öptürür sırtından vuranı
Yaşamdan canı yanan eceline susadı
( Mas Macellan )
www.ChordsAZ.com