[Lyric] Cebeci İstasyonu ve Sen (Yavuz Blent Bkiler)

Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Kimse bilmiyordu bizi
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi

Sıcak bir kara sevda yüreğimizin başında
bağdaş kurup oturmuştu; acımsı, buruk
Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
Sessizliği üstümüzden atamıyorduk

Bir saçak altında kararsız, yorgun
Saatlerce duruyorduk
Kimse görmüyordu bizi
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi

Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Bir başka türlüydü bu insanlar
Sen bir başka türlüydün
Gözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydi
Gözlerin gözlerimde erimekteydi
Bir mermer heykel gibi yanımda duruyordun
"Beni bırakma!" diyordun
Meyhanе sarhoşları gibi sırılsıklam
Bir yalnızlık duyuyorduk
Ağlıyordun, ağlıyordun
Cebeci İstasyonunda bir tren
Nеfes nefese soluyordu
Gerilmiş bir keman teli gibiydik
Ankara Kalesi'nde bir eski çalar saat
Bilmem kaça vuruyordu
Bir yağmur yağıyor inceden ince
İçimizdeki bin bir düşünce
Harmanlar misali savruluyordu
Islanmış bir ceylan yavrusu gibi
Tiril tiril titriyordun
"Gitsek." diyordun.
Yüreğimin ortasından deli gönlümce
Sırılsıklam, paramparça, permeperişan
Türküler söylüyordum
Ağlıyordun, ağlıyordun

Şimdi seni düşünüyorum Cebeci yollarında
rüzgarlar esiyor, serin
Paramparça düşmüş gönül ufkuma
İki yıldız gibi gözlerin

Gel ey ciğerime saplanan hançer!
Gel ey yüreğime oturmuş kurşun
Göçmen kuşlar gibi çok uzaklardan
Gel artık, ne olursun