Ποιητικά μου όνειρα γνώριμα πνιγήκατε στα απόνερα
Κουπλέ μου δίχως νόημα χαθήκατε κι απόρησα
Πως μπόρεσα και σκότωσα την παιδική μορφή μου
Πως κατάφερα και γέμισα με μαύρο τη ψυχή μου
Άλλη μια νύχτα που στα θεριά αγάπη αναζητώ απεγνωσμένα
Στον πυθμένα, να γράψω για μένα και για σένα
Να χαρίσω ένα χαμόγελο σε όποιον δίπλα μου έκατσε και έμαθε
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι κι ανέχτηκε την σκάρτη μου πλευρά
Που είναι γεμάτη με λάθη
Με εγωισμούς με ζήλιες κι άγχη
Και λίγο από την τρέλα που κουβαλάω στο άδειο μου κεφάλι
Να αγαπήσεις ό,τι γράφω κι όχι εμένα δώσε βάση σε ό,τι πω
Σήμερα τη λογική μου χάνω και φτάνω
Πιο πάνω από το δικό σου το πλάνο
Όλα ψεύτικα
Όλα όσα συνάντησα απάτες σε οφθαλμών σκηνή, μ’ ακούς;
Συμβάδισα με λάθη μικροαστών
Ε ρε γαμώτο έλα κρίνε με όσο προλαβαίνεις
Όσο και να θες το τυφλό μίσος δε θα το καταλαβαίνεις
Κι αν προσπαθείς κι αν επιμένεις
Όλα ή τίποτα στη μαύρη μου ψυχή έχω κρυμμένα όλα τ’ ανείπωτα
Χαλιέμαι, γελάω, εύκολα βαριέμαι
Όλα ακούγονται τόσο εύκολα μα τα μάτια σας καίνε
Γάμησέ τ’ ό,τι λέμε γιατί απόψε όλοι φταίμε
Γιατί σήμερα οι δαίμονές μου ουρλιάζουνε και κλαίνε
Σήμερα ουρλιάζουνε και κλαίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Τα μάτια σήμερα τους καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Σήμερα αδειάζουμε και κλαίμε ρε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Τα μάτια σήμερα μας καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Είναι ξημέρωμα με δαίμονες
Εμμονές αγάπη μου πολλές μέσ’ το κεφάλι μου
Γυρνάν τραβάν τους τένοντες
Κινώντας το κορμί μου μία μπρος και δύο πίσω
Της καρδιάς μου οι εγκοπές γεμίσαν με στιγμές, άψυχες
Βόλτα μέσ’ το κρύο
Φαρδιά καβατζωτά, μέσ’ τα στενά ένα αντίο και ένας δρόμος σαν ξυράφι
Σουλατσάρουμε στα πάρκα χρόνια μόνοι μας
Γίναμε αγρίμια σ’ ένα κόσμο που μας τρέφει μια αυταπάτη
Η ζωή μας στο σχοινί κι αν τεντωθεί λίγο ακόμα κι έχω πείνα
Αναμένετε να κάνουμε παπάδες
Μας μεγάλωσαν οι μοίρες και οι νύμφες ενός δαίμονα τρελού
Κι έχουμε μέσα μας μίσος κ’ εφιάλτες
Στην Αθήνα τα πάντα βολικά άμα το ζεις συμβατικά
Μα η αντίφαση με τρώει και με κλείνει
Ένας φίλος, δυο πτυχές, τέσσερις στίχοι, μια καρδιά κ’ ένα ξενύχτι
Οι δαίμονες αλκοόλ και θεία δίκη
Η ζωή μας μια καταδίκη
Γυρνάμε και γερνάμε παραπάνω απ’ τον καθένα
Και δεν με ενδιαφέρει καν άμα θα πάρουμε τη νίκη
Εδώ οι δαίμονες χορεύουν με τη φρίκη μας
Σήμερα ουρλιάζουνε και κλαίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Τα μάτια σήμερα τους καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Σήμερα αδειάζουμε και κλαίμε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε ρε
Τα μάτια σήμερα μας καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Κουπλέ μου δίχως νόημα χαθήκατε κι απόρησα
Πως μπόρεσα και σκότωσα την παιδική μορφή μου
Πως κατάφερα και γέμισα με μαύρο τη ψυχή μου
Άλλη μια νύχτα που στα θεριά αγάπη αναζητώ απεγνωσμένα
Στον πυθμένα, να γράψω για μένα και για σένα
Να χαρίσω ένα χαμόγελο σε όποιον δίπλα μου έκατσε και έμαθε
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι κι ανέχτηκε την σκάρτη μου πλευρά
Που είναι γεμάτη με λάθη
Με εγωισμούς με ζήλιες κι άγχη
Και λίγο από την τρέλα που κουβαλάω στο άδειο μου κεφάλι
Να αγαπήσεις ό,τι γράφω κι όχι εμένα δώσε βάση σε ό,τι πω
Σήμερα τη λογική μου χάνω και φτάνω
Πιο πάνω από το δικό σου το πλάνο
Όλα ψεύτικα
Όλα όσα συνάντησα απάτες σε οφθαλμών σκηνή, μ’ ακούς;
Συμβάδισα με λάθη μικροαστών
Ε ρε γαμώτο έλα κρίνε με όσο προλαβαίνεις
Όσο και να θες το τυφλό μίσος δε θα το καταλαβαίνεις
Κι αν προσπαθείς κι αν επιμένεις
Όλα ή τίποτα στη μαύρη μου ψυχή έχω κρυμμένα όλα τ’ ανείπωτα
Χαλιέμαι, γελάω, εύκολα βαριέμαι
Όλα ακούγονται τόσο εύκολα μα τα μάτια σας καίνε
Γάμησέ τ’ ό,τι λέμε γιατί απόψε όλοι φταίμε
Γιατί σήμερα οι δαίμονές μου ουρλιάζουνε και κλαίνε
Σήμερα ουρλιάζουνε και κλαίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Τα μάτια σήμερα τους καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Σήμερα αδειάζουμε και κλαίμε ρε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Τα μάτια σήμερα μας καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Είναι ξημέρωμα με δαίμονες
Εμμονές αγάπη μου πολλές μέσ’ το κεφάλι μου
Γυρνάν τραβάν τους τένοντες
Κινώντας το κορμί μου μία μπρος και δύο πίσω
Της καρδιάς μου οι εγκοπές γεμίσαν με στιγμές, άψυχες
Βόλτα μέσ’ το κρύο
Φαρδιά καβατζωτά, μέσ’ τα στενά ένα αντίο και ένας δρόμος σαν ξυράφι
Σουλατσάρουμε στα πάρκα χρόνια μόνοι μας
Γίναμε αγρίμια σ’ ένα κόσμο που μας τρέφει μια αυταπάτη
Η ζωή μας στο σχοινί κι αν τεντωθεί λίγο ακόμα κι έχω πείνα
Αναμένετε να κάνουμε παπάδες
Μας μεγάλωσαν οι μοίρες και οι νύμφες ενός δαίμονα τρελού
Κι έχουμε μέσα μας μίσος κ’ εφιάλτες
Στην Αθήνα τα πάντα βολικά άμα το ζεις συμβατικά
Μα η αντίφαση με τρώει και με κλείνει
Ένας φίλος, δυο πτυχές, τέσσερις στίχοι, μια καρδιά κ’ ένα ξενύχτι
Οι δαίμονες αλκοόλ και θεία δίκη
Η ζωή μας μια καταδίκη
Γυρνάμε και γερνάμε παραπάνω απ’ τον καθένα
Και δεν με ενδιαφέρει καν άμα θα πάρουμε τη νίκη
Εδώ οι δαίμονες χορεύουν με τη φρίκη μας
Σήμερα ουρλιάζουνε και κλαίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Τα μάτια σήμερα τους καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Σήμερα αδειάζουμε και κλαίμε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε ρε
Τα μάτια σήμερα μας καίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
Οι δαίμονες για όλα φταίνε
( AkroVatis )
www.ChordsAZ.com