Οι ξηγημένοι δε δίνουν ποτέ εξηγήσεις
Και ξέρω πολλούς τέτοιους, έδωσες δρόμους της δύσης
Οι καλύτεροι οι φίλοι δε δίνουνε λύσεις
Δίνουν παράδειγμα κι αυτοί για να μιλήσεις
Απ’ την αρχή ο κόσμος τείνει να κρίνει μονίμως
Κι εγώ παλεύω για να βγαίνει το χρήμα νομίμως
Να ζω με δράκο που απ’ το στόμα πετάει φωτιές
Έχω λερώσει τη φωλιά μου, δε βγαίνει ο λεκές
Την πιο πολλή τοξίνη, έχει αυτός που τα ξύνει
Παραδόξως πιο πλούσιος αυτός που δίνει
Κι όταν σου λέω φεύγω πάω, που μη με ρωτάς
Κι όταν σου δείχνω που πονάω, εκεί μη με χτυπάς
Απ’ το μηδέν το χτίζουμε, δίνουμε πράγμα
Τίποτα δεν χαρίζεται, κόψε το κλάμα
Πιάνω το ζεν, κουρδίζω κι οπλίζω τουφέκια
Εγώ κι εσύ θα συναντηθούμε στα στέκια
Κόσμος πάει στη δουλειά
Κι όλοι λένε όλα καλά
Νόμιμα ναρκωτικά
Ακόμα υπάρχουνε λεφτά
Χάρτινα και πλαστικά
Τι τα θέλεις όλα αυτά
Χρόνια τώρα γύριζα
Τη βρώμα σας τη μύρισα
Θα ξανασμίξουμε όταν το φόβο εγκαταλείψουμε
Όταν ο ένας στον άλλο λείψουμε
Να δω τι σκατά προσπαθούμε τώρα να αποδείξουμε
Και τι έχουμε να κρύψουμε
Από το χύμα στο κύμα και με το ποίημα στο τμήμα
Είναι το τίμημα τίμα, τα παντελόνια βήμα
Από το μείγμα μου σου φέρνω δείγμα
Ζωή πουτάνα έρπω σαν το ιγκουάνα
Έχω να σου πω κάτι που ίσως σε απογοητεύσει
Θέλω να δοκιμάσω κι άλλη γεύση
Ακόμα να με βρούνε οι ψαγμένοι
Ακόμα, ακόμα να με φτάσουν οι περπατημένοι
Διαβάζεις μύθους, δίνεις-παίρνεις μαθήματα ήθους
Γράφεις στίχους, βάφεις τοίχους στη μέση του πλήθους
Δεν απελπίζεσαι και απέναντι τους στρέφεσαι
Αυτοδιαφημίζεσαι, αυτοκαταστρέφεσαι
Κόσμος πάει στη δουλειά
Δόξα ποιο θεό παιδιά
Μπάτσοι και ναρκωτικά
Ακόμα υπάρχουνε λεφτά
Χάρτινα και πλαστικά
Τι τα θέλεις όλα αυτά
Χρόνια τώρα γύριζα
Τη βρώμα σας τη μύρισα
Εδώ γεννήθηκα και δε σκέφτηκα να φύγω ποτέ μου
Έλα αγόρι μου, έλα δυνατέ μου
Έλα αγόρι μου, έλα δυνατέ μου
Δυνατέ μου
Και ξέρω πολλούς τέτοιους, έδωσες δρόμους της δύσης
Οι καλύτεροι οι φίλοι δε δίνουνε λύσεις
Δίνουν παράδειγμα κι αυτοί για να μιλήσεις
Απ’ την αρχή ο κόσμος τείνει να κρίνει μονίμως
Κι εγώ παλεύω για να βγαίνει το χρήμα νομίμως
Να ζω με δράκο που απ’ το στόμα πετάει φωτιές
Έχω λερώσει τη φωλιά μου, δε βγαίνει ο λεκές
Την πιο πολλή τοξίνη, έχει αυτός που τα ξύνει
Παραδόξως πιο πλούσιος αυτός που δίνει
Κι όταν σου λέω φεύγω πάω, που μη με ρωτάς
Κι όταν σου δείχνω που πονάω, εκεί μη με χτυπάς
Απ’ το μηδέν το χτίζουμε, δίνουμε πράγμα
Τίποτα δεν χαρίζεται, κόψε το κλάμα
Πιάνω το ζεν, κουρδίζω κι οπλίζω τουφέκια
Εγώ κι εσύ θα συναντηθούμε στα στέκια
Κόσμος πάει στη δουλειά
Κι όλοι λένε όλα καλά
Νόμιμα ναρκωτικά
Ακόμα υπάρχουνε λεφτά
Χάρτινα και πλαστικά
Τι τα θέλεις όλα αυτά
Χρόνια τώρα γύριζα
Τη βρώμα σας τη μύρισα
Θα ξανασμίξουμε όταν το φόβο εγκαταλείψουμε
Όταν ο ένας στον άλλο λείψουμε
Να δω τι σκατά προσπαθούμε τώρα να αποδείξουμε
Και τι έχουμε να κρύψουμε
Από το χύμα στο κύμα και με το ποίημα στο τμήμα
Είναι το τίμημα τίμα, τα παντελόνια βήμα
Από το μείγμα μου σου φέρνω δείγμα
Ζωή πουτάνα έρπω σαν το ιγκουάνα
Έχω να σου πω κάτι που ίσως σε απογοητεύσει
Θέλω να δοκιμάσω κι άλλη γεύση
Ακόμα να με βρούνε οι ψαγμένοι
Ακόμα, ακόμα να με φτάσουν οι περπατημένοι
Διαβάζεις μύθους, δίνεις-παίρνεις μαθήματα ήθους
Γράφεις στίχους, βάφεις τοίχους στη μέση του πλήθους
Δεν απελπίζεσαι και απέναντι τους στρέφεσαι
Αυτοδιαφημίζεσαι, αυτοκαταστρέφεσαι
Κόσμος πάει στη δουλειά
Δόξα ποιο θεό παιδιά
Μπάτσοι και ναρκωτικά
Ακόμα υπάρχουνε λεφτά
Χάρτινα και πλαστικά
Τι τα θέλεις όλα αυτά
Χρόνια τώρα γύριζα
Τη βρώμα σας τη μύρισα
Εδώ γεννήθηκα και δε σκέφτηκα να φύγω ποτέ μου
Έλα αγόρι μου, έλα δυνατέ μου
Έλα αγόρι μου, έλα δυνατέ μου
Δυνατέ μου
( Fundracar )
www.ChordsAZ.com