[Lyric] สายด่วนศาลายา Hotline Salaya (Kanont Charnclich)

[Intro: Dancingcrowd]
ถ้าคุณเหงาก็โทรมาที่สายด่วนศาลายา
ไม่ต้องกลัว ผมมีเวลา แค่ยกหูขึ้นมา

[Verse 1: คนนท์ ชาญคลีเช่]
ตอนนี้ผมแม่งอย่างเหงา
จากที่เคยสุข ตอนนี้กลับกลายเป็นเฉา
มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้วช่วงเวลาเช้า
ไม่มีเสียงปลุกจากผู้หญิงที่มักอยู่เคียงข้างเราดั่งเงา
แม้อาการคิดถึงบ้านจะทุเลา
ยังไงก็ยังคงเหงาอยู่ดี
ถึงมันจะเป็นวันเสาร์ก็ตาม
วันอาทิตย์ยังคงไม่สุขี
ดูสถานที่ในอินเตอร์เน็ตที่น่าไป
หาร้านบอร์ดเกมภายในเขตที่ไม่ไกล
ปล่อยสมองให้โล่งไม่ต้องคิดถึงเรืองที่เป็นภัย
ออกข้างนอกไปดีไหม อากาศปลอดโปร่งดูเป็นใจ
แต่มีแค่ฉันที่ไปคนเดียวเหรอ?
จะมีใครไปผจญภัยกับฉันไหม?
ส่วนรูมเมทก็อย่าไปชวนมันเลย
มีก็เหมือนไม่มี
[Chorus: Dancingcrowd]
ถ้าคุณเหงาก็โทรมาที่สายด่วนศาลายา
ไม่ต้องกลัว ผมมีเวลา แค่ยกหูขึ้นมา

[Verse 2: คนนท์ ชาญคลีเช่]
โคตรจะเหงาจังเลย โคตรจะเหงาในใจ
ดูคนอื่นเค้าก็เออ มีแค่ฉันที่ยังไม่มีใคร
ฉันยังอยู่ที่เดิม ตั้งคำถามหัวใจ
ทำใจกับสิ่งที่ต้องเผชิญ หรือต้องออกไปค้นหาใคร
ขอบคุณผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ออกมาช่วยงาน
มีแค่เธอกับผม เบื้องต้นเรายังไม่รู้จักกัน
เธอยิ้มแย้มดูเป็นมิตร ไม่ขยาดและกลัวฉัน
ยืนเป็นแบบให้ฉันยกกล้องขึ้นมาถ่าย รัวชัตเตอร์ใส่
กับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันจำได้ทุกเหตุการณ์
ขอโทษที่จะบอกว่าฉันรู้สึกดีเหมือนได้มาเดทกัน
ถ้ามันฟังดูคุกคาม ฉันขอโทษเธอสุดหัวใจ
ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนพิเศษ แม้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน
ได้ออกข้างนอกนานๆครั้ง
อยู่แต่ในห้องแล้วมันอึดอัดแถมยังลำพังนะ
ออกไปไกลกว่าร้านสะดวกซื้อหรืองานวัด
เรียนรู้จะปากกัดตีนถีบไปแบบลำพังบ้าง
มันไม่ตายหรอก แม้ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง
ค่อยลิขิตเพื่อนตายที่ใครจะอยู่กับฉันบ้าง
แม้เก้าอี้ตัวถัดไปจะมีที่นั่งว่าง
เพื่อนเยอะเท่าไรก็ยังรู้สึกยังอ้างว้าง
[Chorus: Dancingcrowd]
ถ้าคุณเหงาก็โทรมาที่สายด่วนศาลา-

[Bridge: คนนท์ ชาญคลีเช่ & Dancingcrowd]
ผมยกหูขึ้นมาแบบไม่ได้เตรียมใจไว้
และไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายที่ปลายสาย
ผมแค่หาใครสักคนมาร่วมระบายรื่องที่เลวร้าย
ไม่ต้องรีบวิ่งเข้าหาถึงเบื้องลึกความหมายของความตาย
อย่าทำให้ความคิดมากมันบานปลาย
ปล่อยให้ตำนานยังคงเป็นตำนานไป
"แล้วเพื่อนเก่าจากหาดใหญ่ที่มาเรียนด้วยหายไปไหน?"
อย่ากังวลไปเลย คนเหล่านั้นเขามีสังคมใหม่
"แล้วสังคมใหม่ของคุณล่ะ เพื่อนรวมคณะในมหาลัย?"
เพื่อนในกลุ่มดีเขากับผมอยู่แล้ว แต่เขาก็มีสังคมแยกของตัวเอง
"งั้นลองอยู่กับตัวเอง พูดคุยกับเขาบ้างนะ กับตัวคุณ"
"คนที่เข้าใจคุณอยู่ไม่ไกล คือคนที่เขาเกิดคุณขึ้นมา"

[Outro: คนนท์ ชาญคลีเช่]
ถ้ามีทุกข์และต้องซม
จากเรื่องมากมายที่ได้ผจญ
เพราะโลกไม่เหมือนเดิม
ตั้งแต่มีคำว่า นาย หน้าชื่อในบัตรประชาชน
หรือที่จริงอาจเปลี่ยนไปแล้วเมื่อนมนาน
อ่อนแอแต่แสร้งว่าทนทาน
แต่ถ้าเข้าตาจน ทฤษฎีคือฉันก็คนเหมือนกัน
กำแพงอารมณ์ที่ถูกฉาบไว้ไม่หนา นี้มันช่างบอบบาง
สถิตของความเหงา มองหาใครร่วมแบ่งเบาให้ทุเลา อย่างเช่นการกอดกัน