Η ζωή χωρισμένη σε κύκλους, σε περιόδους και εποχές κομένη
Ζούμε αντιδράσεις του χθες
Γεννιέσαι και μπουσουλάς, έπειτα παραπατάς
Μετά φτερά αναζητάς να πετάς μετά μεγαλώνεις και πέφτεις ξανά
Κ' είναι η αναζήτηση αυτή ατελείωτη
Ψάχνουμε την αιτία που νιώθουμε τόσο καχύποπτοι
Και απέναντι βρίσκουμε τον εαυτό μας
Γιατί εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι για αυτή τη μεταχείριση
Υπαίτιος και υπόλογος για τις πράξεις μου
Αν πέσω θα πέσω σε θέση άμυνας στις επάλξεις μου
Μα μέχρι τότε θα είμαι ξάγρυπνος εδώ
Σαν τις νύχτες που δε μπόρεσα να κοιμηθώ από τα λάθη μου
Γιατί κυνηγώ το πάθος μου και έχω ένα σχέδιο
Και προσέχω κάθε βήμα μου μέσα στο ναρκοπέδιο
Τίποτα δεν ειναι τέλειο, τίποτα δεν είναι σίγουρο
Όλα τώρα για τώρα γιατί το αύριο είναι επίφοβο
Κάθε άνθρωπος στον κόσμο του και καθένας έχει τον τρόπο του
Και καθένας έχει τους λόγους του
Αν τους ρωτήσεις θα σου πουν μια πλευρά της αλήθειας
Που ισως γνωρίζεις... ή δεν είδες ποτέ πέρα από τους φόβους σου?
Δεν ταυτίζομαι με τίποτα απόλυτα έχω μανία
Να μένω εκτός από κάθε συνομοσία
Μια ψυχολογία με ασύμμετρη γεωμετρία
Σε περίσσιες κουβέντες δε βρίσκω ουσία
Γύρω μου λεβέντες που δε δίνουν μία μα δίνουν τα πάντα
Για να δουν τις καλύτερες μέρες που ακολουθούν στάνταρ
Ανοιχτά μυαλά και ανοιχτά μάτια αντικριστά
Ακολουθώντας το όνειρο πιστά
2000 και κάτι ψιλά, μένουμε χαμηλά
Για να' χουμε την ψευδαίθηση πως κοιτάμε ψηλά
Δεν έχουμε στην πλάτη φτερά, μα έχουμε πίστη
Και αν χρειαστεί θα φέρουμε ανάποδα τον πλανήτη
Στήνω το πλάνο, στοιχειοθετώ κ αναλαμβάνω
Έπειτα επαναλαμβάνω ώσπου να πεθάνω
Ο εγωισμός μου δε μ' αφήνει να κλείσω τα ματια στα όνειρα και στο όραμα
Θα φτάσω και ήδη θα στοχεύω στα επόμενα
Κάθε μέρα κάθε νύχτα παλεύω για τους σκοπούς μου
Για εκείνη, για μένα, για εμάς, για τους δικούς μου
Δεν άλλαξα ποτέ αν δεν το' θελα και ας μπορούσα
Έκανα πίσω εκεί που πρέπει, τώρα ζω όσα δεν τολμούσα
Αλλάζουν οι καιροί και οι ανθρώποι αναλόγως την εκδοχή
Και οι ρόλοι αναλόγως την εποχή
Γίνεται η ευχή κατάρα - η κατάρα ευχή
Κάνω όσο μπορώ μόνος μου πράξη κάθε προσευχή μου
Ψάχνω κοινό σημείο με την κοινή λογική, δε βρίσκω
Βρίσκομαι απέναντι μ' ενοχλεί
Μ' ένα μυαλό που πουθενά δε μ' οδηγεί
Και μια καρδιά που με πάει σ' όλη τη γη
Δε γεννηθήκαμε νεκροί θα πεθάνουμε ζωντανοί
Ζούμε αντιδράσεις του χθες
Γεννιέσαι και μπουσουλάς, έπειτα παραπατάς
Μετά φτερά αναζητάς να πετάς μετά μεγαλώνεις και πέφτεις ξανά
Κ' είναι η αναζήτηση αυτή ατελείωτη
Ψάχνουμε την αιτία που νιώθουμε τόσο καχύποπτοι
Και απέναντι βρίσκουμε τον εαυτό μας
Γιατί εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι για αυτή τη μεταχείριση
Υπαίτιος και υπόλογος για τις πράξεις μου
Αν πέσω θα πέσω σε θέση άμυνας στις επάλξεις μου
Μα μέχρι τότε θα είμαι ξάγρυπνος εδώ
Σαν τις νύχτες που δε μπόρεσα να κοιμηθώ από τα λάθη μου
Γιατί κυνηγώ το πάθος μου και έχω ένα σχέδιο
Και προσέχω κάθε βήμα μου μέσα στο ναρκοπέδιο
Τίποτα δεν ειναι τέλειο, τίποτα δεν είναι σίγουρο
Όλα τώρα για τώρα γιατί το αύριο είναι επίφοβο
Κάθε άνθρωπος στον κόσμο του και καθένας έχει τον τρόπο του
Και καθένας έχει τους λόγους του
Αν τους ρωτήσεις θα σου πουν μια πλευρά της αλήθειας
Που ισως γνωρίζεις... ή δεν είδες ποτέ πέρα από τους φόβους σου?
Δεν ταυτίζομαι με τίποτα απόλυτα έχω μανία
Να μένω εκτός από κάθε συνομοσία
Μια ψυχολογία με ασύμμετρη γεωμετρία
Σε περίσσιες κουβέντες δε βρίσκω ουσία
Γύρω μου λεβέντες που δε δίνουν μία μα δίνουν τα πάντα
Για να δουν τις καλύτερες μέρες που ακολουθούν στάνταρ
Ανοιχτά μυαλά και ανοιχτά μάτια αντικριστά
Ακολουθώντας το όνειρο πιστά
2000 και κάτι ψιλά, μένουμε χαμηλά
Για να' χουμε την ψευδαίθηση πως κοιτάμε ψηλά
Δεν έχουμε στην πλάτη φτερά, μα έχουμε πίστη
Και αν χρειαστεί θα φέρουμε ανάποδα τον πλανήτη
Στήνω το πλάνο, στοιχειοθετώ κ αναλαμβάνω
Έπειτα επαναλαμβάνω ώσπου να πεθάνω
Ο εγωισμός μου δε μ' αφήνει να κλείσω τα ματια στα όνειρα και στο όραμα
Θα φτάσω και ήδη θα στοχεύω στα επόμενα
Κάθε μέρα κάθε νύχτα παλεύω για τους σκοπούς μου
Για εκείνη, για μένα, για εμάς, για τους δικούς μου
Δεν άλλαξα ποτέ αν δεν το' θελα και ας μπορούσα
Έκανα πίσω εκεί που πρέπει, τώρα ζω όσα δεν τολμούσα
Αλλάζουν οι καιροί και οι ανθρώποι αναλόγως την εκδοχή
Και οι ρόλοι αναλόγως την εποχή
Γίνεται η ευχή κατάρα - η κατάρα ευχή
Κάνω όσο μπορώ μόνος μου πράξη κάθε προσευχή μου
Ψάχνω κοινό σημείο με την κοινή λογική, δε βρίσκω
Βρίσκομαι απέναντι μ' ενοχλεί
Μ' ένα μυαλό που πουθενά δε μ' οδηγεί
Και μια καρδιά που με πάει σ' όλη τη γη
Δε γεννηθήκαμε νεκροί θα πεθάνουμε ζωντανοί
( Stoixeiothetis (GRC) )
www.ChordsAZ.com