ورس ١
بدنش سرده هنوز / عادتش شده ميكشه از واقعيت پرده هرروز / ايفا ميكنه از تابعيت تفكرش يه نقش مرموز / ترجيح ميده توصل به توهم تا تقدم تعصبت به تدبر جاش تششع تفكر تازه / يه تنوع هست لازم / يه تنفر كاذب ، به اين زمين و جاذبه كه ميكنه تهش وابستگي حاصل / فرهنگش داره با سواد تضاد / برداشته واحدهاي غير حضوري هوا فضا / فصل اولش يه گل سبزه كه / ميكنه در فهمتو باز و بسته هي / اخرين قطررو كشيد بالا تف كرد / گذاشتن رفتن همه ، كوير كردش مفبر
بريج ١
تنهاييو حسش كرد مهرض ... اون وسطا ين كورسويي از يه كيمياگر حواسشو جلب كرد ... هنوزم مبهمه تصوير ، صداش زد برگرد ... گفت ميبينمت هرشب
ورس ٢
شبشو صبح كرد لا دردا / تو شهر ذهنش بدبختي شهردار / چشاشو بست / فقط ، به اميده فردا / تا برسه دوباره به او حسه كم ياب / ميكشه سكوت فرياد / ميخزه ماري لا ورق / نزده نيشش هنوز ، بش گفتم سمّيه اينا منكرشن كافرن / دروازه خاليه و اينجا همه داورن / ميگيره دستش / مياد ازون دور كيميا گرچه / موهاش لاي باده / ميرقصه مسته / پسرك خيلي وقته شده محوش / اونقد كه تيزي تا تهم بره توش نميگيره دردش / بش ميگه از ترشح مغذش / خودشم شده خسته از ضربان نبضش / ولي اميد داره به ارزو ميده ، انگاري اينجا همه چي برعكسه ..
بريج ٢
دخترك خنديد .. گفت كه جابزني ميرم فوقش ، سمته نفر بعدي ... جواب داد واسه بودنه با تو پس ميدم تاوانشو ، حالا باشه هرچي ... انگاري كيميا نبود ، ولي كيميا گرديد كه پسر فهمش اونقد شده سنگين .. كه نياز داره رهايي از سفيديو رسيدن .. به يه خواب رنگي
ورس ٣
تولدي تازه / دي متيل تريپتامين حاضر / ميگه بچين يه تريپ داريم / ورقه زير زبون ميندازتم ياده قطعات پازل / سيلوسايبين ميكنتت نزديك به ديدارش / اين خطّي كه دارم ميرم ميدونم تهش ديواره / ميخواد روهتو ، نداره شوخي باتو / سرخه چشش شبيه تهه ترميناتور / دخترك با لباسي به رنگ اسمان ميگيره دستشو / ميگه حيف نيس كه نچينم يه دربي باتو
بدنش سرده هنوز / عادتش شده ميكشه از واقعيت پرده هرروز / ايفا ميكنه از تابعيت تفكرش يه نقش مرموز / ترجيح ميده توصل به توهم تا تقدم تعصبت به تدبر جاش تششع تفكر تازه / يه تنوع هست لازم / يه تنفر كاذب ، به اين زمين و جاذبه كه ميكنه تهش وابستگي حاصل / فرهنگش داره با سواد تضاد / برداشته واحدهاي غير حضوري هوا فضا / فصل اولش يه گل سبزه كه / ميكنه در فهمتو باز و بسته هي / اخرين قطررو كشيد بالا تف كرد / گذاشتن رفتن همه ، كوير كردش مفبر
بريج ١
تنهاييو حسش كرد مهرض ... اون وسطا ين كورسويي از يه كيمياگر حواسشو جلب كرد ... هنوزم مبهمه تصوير ، صداش زد برگرد ... گفت ميبينمت هرشب
ورس ٢
شبشو صبح كرد لا دردا / تو شهر ذهنش بدبختي شهردار / چشاشو بست / فقط ، به اميده فردا / تا برسه دوباره به او حسه كم ياب / ميكشه سكوت فرياد / ميخزه ماري لا ورق / نزده نيشش هنوز ، بش گفتم سمّيه اينا منكرشن كافرن / دروازه خاليه و اينجا همه داورن / ميگيره دستش / مياد ازون دور كيميا گرچه / موهاش لاي باده / ميرقصه مسته / پسرك خيلي وقته شده محوش / اونقد كه تيزي تا تهم بره توش نميگيره دردش / بش ميگه از ترشح مغذش / خودشم شده خسته از ضربان نبضش / ولي اميد داره به ارزو ميده ، انگاري اينجا همه چي برعكسه ..
بريج ٢
دخترك خنديد .. گفت كه جابزني ميرم فوقش ، سمته نفر بعدي ... جواب داد واسه بودنه با تو پس ميدم تاوانشو ، حالا باشه هرچي ... انگاري كيميا نبود ، ولي كيميا گرديد كه پسر فهمش اونقد شده سنگين .. كه نياز داره رهايي از سفيديو رسيدن .. به يه خواب رنگي
ورس ٣
تولدي تازه / دي متيل تريپتامين حاضر / ميگه بچين يه تريپ داريم / ورقه زير زبون ميندازتم ياده قطعات پازل / سيلوسايبين ميكنتت نزديك به ديدارش / اين خطّي كه دارم ميرم ميدونم تهش ديواره / ميخواد روهتو ، نداره شوخي باتو / سرخه چشش شبيه تهه ترميناتور / دخترك با لباسي به رنگ اسمان ميگيره دستشو / ميگه حيف نيس كه نچينم يه دربي باتو
( Rmaan )
www.ChordsAZ.com