[Lyric] Kinderen Van de Evenaar (Lemu (NL))

[Verse 1]
Vroeger was ik te jong om die grap te beseffen
Maar het kostte gewoon wat tijd om aan die humor te wennen
Want zie je, mijn broers en ik zijn zwart en daarom fuck ik niet meer met ze
Want die lach die was verstopt onder fucking zwarte verf
En ook al doen ze nu alsof, ik kan hun kop nog steeds herkennen
Ze schreeuwen "advocaat van de duivel", maar verdedigen hem zеlf
Politiek correct met een kniе in mijn nek
Fuck de nuance, met de nuance kopen we niks
Ga niet meer vragen om een ruimte
Ik loop op een fascist
We blijven huiswerk maken, terwijl je favoriete witman op de buis blijft praten
En ik hoef geen veren in m'n reet van iemand die geen flikker om me geeft

[Chorus]
Want ook als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos
Ook als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos
Ook als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos
Ook als ik rustig praat, ben ik boos
[Verse 2]
En nu komen m'n woorden grof door de bocht en ik sta nog steeds in m'n recht
Recht voor z'n raap, recht voor de staat waar mijn opa's bloed op bouwt
Recht voor zijn vrouw, recht door zee waar haar lichaam blauw aanschouwt
Fragiliteit is een privilege, dus bewaar je tranen voor thuis
Ik kan je leren hoe dat moet
Met de oppressor heb ik geen medelijden, omdat je simpelweg niet mee kan lijden
En dat huis zal nooit koelen met een goed gebaar
En je zult het vuur nooit voelen als je buiten staat
Want wij, wij komen van de evenaar
Pigment zo sterk dat het ze onzeker maakt

[Chorus]
Want ook als ik rustig praat, ben ik boos
Ook als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos
Ook als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos
Ook als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos
Als ik rustig praat, ben ik boos

[Verse 3]
M'n broer sliep laag op een stapelbed
Maar sliep als een twijfelaar
M'n broers en ik lagen op een stapelbed
Maar wij zijn wakker gemaakt
Zwart geboren en zwartgemaakt
Niet verloren maar wel in strijd geplaatst
En ik ben blij dat ma nog voor ons bidt
Zodat ik weet dat de liefde nog in me zit
Zodat ik weet dat de pijn mij niet hoeft te maken
En dat zwarte vrouwen meer dan goden zijn
En dat ik dat mag beseffen, steeds vaker
We appreciëren de vlinder op haar proces
Maar 't is tijd om de vleugels uit te slaan
Want ook wij zullen vliegen
Kinderen van de evenaar