[Lyric] Legenda o trzech szewcach czyli jak tu nie połamać języka (Prezes)

1:
Trzej szlachetni średniowieczni szewcy-czeladnicy trzymali sztamę
Bezsprzecznie waleczni, nieskończenie uczciwi, [...] nie był żaden
Nieszczęśliwym trafem u swego mistrza mieli przechlapane
W oczach każdego czeladnika czaiła się czujność
Przeto nikczemne poczynania ich szefa wymierzone przeciw nim
Zazwyczaj przedsiębrane były na próżno
Oszukiwani ponad wszelkie wyobrażenia
Poczuli się zmęczeni taką służbą
Marząc o żywocie obieżyświatów, wyruszyli w podróż w poszukiwaniu przygód
Zaopatrzywszy się zawczasu w miecze, choć był to raczej rycerski atrybut
Przemierzając bezdroża na [...] wierzchowcach
Nabytych uprzednio za zgromadzone oszczędności
Stawiali czoła wszelkim szubrawcom
Przy każdej nadarzającej się sposobności
Gdy wyczerpały się kosztowności, konieczne przy zakupie paszy
Którą żywili wyczerpane mżącą tułaczką rumaki
Z zatrwożonymi oczyma, porzucili praktycznie bezużyteczne wierzchowce
W dalszą podróż, ruszając pieszo;
Każdy okazał się być wytrzymałym wędrowcem
W przydrożnych oberżach chędożyli żądne rozkoszy dziewice
Gdyż nic co ludzkie nie było im obce
2:
Ostatecznie przybyli do pogrążonego w żałobie królestwa
Gdzie przerażenie paraliżowało tak chłopów, jak i mieszczan
Każdego dnia bez wieści przepadały ich dziesiątki w porze lunchu
To przeraźliwa poczwara prześladowała zatrwożonych mieszkańców!
Nieustraszeni czeladnicy postanowili rozprawić się ze [...] z marszu
Patrząc, iż król przyrzekł publicznie nadzwyczaj sowicie wynagrodzić śmiałków
Którzy zahipnotyzowani hipotetyczną możliwością poślubienia jego córki
Tłumnie nadstawiali karku
Jednakże, żaden dotychczas nie wyszedł zwycięsko z potyczki
Wszyscy kończyli w poczwarzych wnętrznościach
Niemal natychmiast żałobnego marsza poczynały grać smocze kiszki
Jak wyżej wspomniano, trzej przyjaciele pospołu
Zapragnęli posiąść przychylność księżniczki
Wszach ożenek ze szlachetnie urodzoną to znaczny zaszczyt
Na plan dalszy przesunęło się niebezpieczeństwo smoczej paszczy
Nie chcąc zaprzepaścić życiowej szansy, ślubując nie szczędzić sił
Nie omieszkali stanąć w szranki
Wykorzystując wrodzoną przebiegłość
Przygotowali plan walki

3:
Trzej szewcy, szykując się do starcia, uszyli superciężkie trzewiki
Które przytaszczyli do poczwarzej pieczary przy pomocy trzydziestu chłopa, i swych sił niespożytych
W zamiarze ujarzmienia smoka, a dokładniej smoczycy
Jednakże dostrzegłszy jej krwiożercze spojrzenie, usłyszawszy jak ryczy
Szewcy-czeladnicy z przerażenia niemalże skamienieli i przystanęli jak wryci
Szczęśliwie, trzewiki przemożnie przykuwały spojrzenie nadzwyczaj spostrzegawczej samicy
Próżność pchnęła ją w kierunku, gdzie spoczęło obuwie
Przymierzone trzewiki pasowały jak ulał już przy pierwszej próbie!
Nieustraszeni czeladnicy przystąpili do sznurowania superwytrzymałych sznurówek
Smocze szpony u stóp ugrzęzły w przemyślnie przygotowanym potrzasku
Wszelkie starania smoczycy spełzły na niczym
Nie udało się pozbyć balastu
Trzej mężczyźni czym prędzej rozgłosili wieść całemu państwu
Przypomniawszy monarsze uroczyście złożoną obietnicę
Trzej przyjaciele otrzymali przyzwolenie na poślubienie trzech księżniczek
Przeznaczonych z całym szacunkiem dla trzech mężnych czeladników
Którzy unieszkodliwili smoczycę
Koniec bajeczki jest nadzwyczaj romantyczny!
Wszyscy żyli długo i szczęśliwie, tak czeladnicy, jak księżniczki
Smoczą pieczarę obwieszczono pierwszym ogrodem zoologicznym
Smoczyca przeszłą na niskotłuszczową dietę, i pożera przede wszystkim
Suszone gruszki, tudzież śliwki, którymi po dziś dzień
Rozpieszczają ją zagraniczni turyści