[Lyric] Δορυφόροι που Oλυσθαίνουν (Palatia Peftoun (GRC))

[Lyrics]
Δύο μαλακίες μας φέρνουν πιο κοντά στην άμεση γη
Είμαι τόσο πτώμα που στο χώμα σου αφήνεις να πιεί
Με τόσα βλέμματα τροφή σε ανορεξία
Φαντάσου καταπίνω μαχαίρια σαν ευεξία
Και είμαι δέκα πτυχές
Με τόσο πήχη που ανεβάζεις ποιος ακούει για επιτυχίες
Εδώ μένουμε στα ίδια σπίτια στις μεσοτοιχίες και όλο φεύγουμε
Μέχρι να μας τελειώσει το στρες

Λέει πόσο φτάνει και θα φύγω άμα θες
Ότι δεν ξημερώνει εδώ ευδοκιμεί σ'απειλές
Σαν να 'ταν εδώ,εδώ,εδώ και τώρα πόνος
Μηχανικά να σας σκέφτομαι ταυτοχρόνως
Και ποιος ακούει πραγματικά το τι λες
Αν είχαμε όλοι τα δικά σου, θα'ναι απλός ο καφές
Τόση ζήλια σε κάνει μαλάκα ανίκητο
Τέτοιο σπίτι,του χρόνου θα'ναι ακατοίκητο
Μην βγάλεις άχνα χορεύουν στο σκοπό της εξαθλίωσης
Εσύ και τέτοια μάτια λόγος γείωσης
Και είπα να γίνω ότι σου θύμισε ο λεκές
Με τόσα κοψίματα για αλυκές
Και είναι τα μέρη μου δικά σου
Το ρίχνω στη φωτιά να ξεδιψάσουν
Ό,τι με κάνει να συντηρώ αναστολές
Καλύτερο απ'τις σιδερογροθιές,λένε
Όπου κοιτάει κανείς θα φτάσει
Εσύ και ένα ξεφόρτωμα στο τραμ
Δεν μας αγγίζει πια η λάμψη
Μας κάλυψε πριν ακουστεί το ντραμ
Και είμαι κρουστά από τον αυχένα μου
Σα να στηρίζω μόνο το τι γράφω
Δεν πέρασα καλά τη μέρα μου
Σα μυστικό τη πήρα μαζί μου στο τάφο
Λέει πόσο κάνει και θα φύγω
Λέει πόσο κάνει και θα φύγω
Κατά τις 7.30
Περίμενε να ξημερώσει λίγο(x2)

Ζούμε εικονικά, πονάμε πολυεθνικά πια για να μας χωράνε τα mall
Κι εδώ η πόλη ασθενικά bar σαν κεντρομόλοι
Το τέλος κοιτάν όλοι με λοβούς στην παρακεταμόλη
Τα πρέπει σας αντανακλούν σ' ουρανοξύστες
Γι αυτό δε βλέπω ουρανό απ' τις παγοκύστες
Φτάνεις τ' αστέρια απ' τον ακάλυπτο να βρεις
Στο δάπεδο ζωή μετά απ' το θάνατο;
Θα δεις μισή ερμηνεία
Χαζεύω τα πυρηνικά διαβάζοντας Χρυσή Ευκαιρία
Όσο μας κυκλώνουν τ' αναλώσιμα
Σώμα ως τον ήλιο ακατέργαστο
Και 5 έχω θανάτους από πρόσχημα σε μίλια να βρω έναστρο
Όλα ακρογιαλιές από ένα κρόταφο
Ακόμα γελιέσαι πως κολυμπάς πιο πέρα απ' τις εφαρμογές
Πίστα δε φτιάξαν έχει τέρμα θεοσκόταδο
Κλείνεις τα μάτια προχωράς λες
Πάνω σε σφαίρα που βγήκε για κυνήγι ψάχνοντας σκανδάλες
Όπλα κατεβάσαμε σε στάλες απόψε παίζουμε μόνοι μας
Τις γουλιές στο χρώμα της παραίτησης
Εδώ δεν είναι το χώμα που πατάς μη γελιέσαι ποτέ
Είναι απλά κακή μεταμφίεση ταφόπλακας
Όσο είμαστε φετίχ και κάγκελα
Στο θέαμα για έναν πιο ρομαντικό ολοκληρωτισμό
Φίλα με ανάποδα
Πρόβες κάθε μέρα στο κρεβάτι για το τελικό ανάσκελα
Φέτος θα φορεθεί το φέρετρο με ενσωματωμένο βιντεοκαμεραμάν
Μόνο απ' το πατάρι βγαίνει διάνυσμα
Χύνουν νευρώνες τα σαλόνια των ηρώων
Οι μεγάλες ιδέες σου μόνο για τα σκουλήκια καμουφλάρισμα
Να σε δω στο πρώτο έναυσμα πυρών
Λέει πως "το βράδυ θα 'ρθω λίγο"
Λέει πως "το βράδυ θα 'ρθω λίγο"
Λέω δουλεύω απ' τις 7.30
Περίμενε πρώτα να βγάλουμε τον ήλιο

Ό,τι σου βγαίνει σε αμυχές και αμηχανία
Κρατάω την εκδοχή του και άλλη μία
Μέχρι να πέσει ουρανοκατέβατα
Μια γη γεμάτη νεκροκρέβατα

Μεγάλο στυλιάρι να κρατάς,σαν να'τανε τυφλή εμπιστοσύνη
Μεγάλο στομάχι να κρατάς,σαν να'τανε για μας η νύχτα εκείνη

Όσο βγήκαμε από τσέπες νικητές
Μα σε χάλκινα μετάλλια που να βρεις πρωταθλητές
Γίνε για μένα να ναρκώσω
Μέχρι να βρω σ' αυτό τον κόσμο σταθερές
Μέρα με 2 γαμώχριστα στο πόδι ανεκτές
Φλέβες που μας κουτσομπολεύουν ανοιχτές ζητάν κοινόχρηστα
Κάθε ρεπό κι όνειρα χαμηλόμισθα
Να φύγω ένα βράδυ απ' τη στροφή με Mercedes

Λέει πόσο κάνει και θα φύγω
Λέει πόσο κάνει και θα φύγω
Κατά τις 7.30
Περίμενε να ξημερώσει λίγο(x2)