[Lyric] Μάγισσες μoυ Φέραν Δώρα (Zografos (GRC))

Με έχουνε πιάσει διαόλια χορεύω παλιούς αμανέδες
Μάτια στο πάτωμα χέρια στους ώμους
Μεγάλωσα μες τους τεκέδες
Πετάνε λουλούδια στα πόδια μου ακούω ποτήρια να σπάνε
Νταούλια βιολιά και ζουρνάδες άιντα
Ρίχτο για αυτούς που πονάνε
Χειμώνα στον Ελικώνα τσίπουρο μέσα στα χιόνια
Οι νύμφες χορεύουνε πάνω μου, δραπέτης απ’ τη Δραπετσώνα
Η ομίχλη έγινε θάλασσα έφτασε ως την χαράδρα
Οι κορφές των βουνών με μεγάλωσαν
Οι σκιές τους με κάνανε άντρα
Ακούω ακόμα τα λόγια, λόγια που λεν’ οι παλιοί
Όπως θα ανέβεις έτσι θα πέσεις έχε το νου σου στο πρώτο σκαλί
Η υπομονή είναι αρετή, δάσκαλος είναι ο πόνος
Μόνος μου το δημιούργησα γιαυτό το κατέστρεψα μόνος

Μάγισσες μου φέραν δώρα
Βότανα και μανδραγόρα
Ζωγράφος benga latsipe ζωντανά
Να μαστουριάσει όλη η χώρα
Βάλε ακόμα μια γύρα απ’ τα δικά μου τ’ αμπέλια
Το άφησα να ωριμάσει και τώρα ξεθάβω απ’ το χώμα βαρέλια
Το τραγουδούν σαν να προσεύχονται
Οι στίχοι αυτοί είναι ευαγγέλια
Τον ρουφιάνο κρεμάσαμε ανάποδα στον πλάτανο απ’ τα τσιγκέλια
Αυτό χορεύεται απτάλικα με χέρια ανοιχτά σαν φτερά
Αγκαλιά με τον σατανά έλα να πιούμε άλλη μια σταυρωτά
Κι αυτό είναι για σένα, ποια μοίρα σε σπρώχνει στη στράτα μου
Με το χαμόγελο εκείνο που ‘χει γαμήσει τα νιάτα μου
Αυτό είναι για αυτούς για όσους δεν έχουνε πλάτες
Τους δρόμους που περπατήσαμε τους έχουν ανοίξει αντάρτες
Για τον Χρηστάρα στη Κέρκυρα και όσους παλεύουν με δαίμονες
Για όλους αυτούς που κουβάλησαν πάνω τους
Χίλιες κατάρες αρχέγονες