[Lyric] Roozmaregi (Mamad Arez)

ظهر با صدای جیغ و دادِ ننه بابام
بیدار میشم؛ هنوز خستم و لَشه پاهام
می‌بینم گوشی ساکتمو یه پیام داره
هـــه، اونم ایرانسل برام داده
بابام می‌شکنه، می‌بینه فِسَم، بی‌حال
میگه کار که نی، دَرسِتم ول کردی هان؟
بابا فکر کردی خواب به چشمم میاد؟
نه؛ انگیزه‌ای نی، بگو پا بشم چی‌کار؟
جــار، داد، حتی خونه همسایه بغلی
منم نسخ و عصبی؛ میزنم بیرون بلکه نشه بدتر از این
تو خیابون هرطرفی می‌نالن از گرونیِ مرغا و دلار
ولی می‌خرن که فردا تو پاشون نره دولا
هنوز تو صفِ حج‌ن که دور کعبه بگردن دنبال خدا
اینجا گمراه و گناه؛ اون‌جا قرآن و دعا
غافل اَ این‌که اون وجود داره تو ما
بی‌نیاز درهم و دینار و زبون عرباست
خودتو بشناسی تو دل میشه پیدا به مولا
بی‌خیال آره تو راهم؛ می‌بینم پارک محل
یه مشت لشِ ول، آس و پاس‌تر اَ من
یه چیز می‌چرخون و میدن پاس به منم
دیگه همه چِت بازن، باغچه زدن یا می‌خوان بار بخرن
حتی فازشم گرفتن کاسب شن اصلا
یکی می‌شینه قصه میگه از دلاوریاش
یا بچه رو بُرده تو جا یه راه زده لاش
آمارمون گهی، اهالی محل شکایتی داشت
یالا گاریکی اومد، باس بپیچی لا کار نری داش
هه هه، هر روز داشی همینه که هست
نه انگیزه‌ی درس، نه ندیدیم یه کسب
نیست تفریحی پسر، نه فکر جدیدی به سر
پس یأس، ترس، همینه که هست
دیگه تو این کثافت‌ها راه نداره نفس کشید
واسه سیر شدن باس با خلاف طرف بشی
بشین هدف بچین، با تلاش عرق بریز
آخرش می‌بینی همه راه‌ها به ته‌ش عَن رسید
دولت دغل شیخی، ملت عقب فکری
همه‌ش حقتو می‌خورن میگن خفه هم بشی
نیست معرفتی، همه چیزا تقل، فیکِ چینی
زیدت هم با مایه‌دار پلشت ببینی
روزی صدبار می‌خوای فقط بمیری
مجبور می‌شی تو پارک محل بشینی
چیلیم، علف بپیچی فیریک بزنی
فراموش کنی تلف میشی
اونم میان بالا سرت اگرم گَل بدی
قپونی می‌کُننت تو سمند رفیق