[Lyric] Taasob (Moer)

تعصب
آویزون از تشدید تقدس
بَرده‌ها زنجيره تسلسل
واجبه كه بمونه قفس پُر
من؛ اصالتاً کُردم
چرا متعصبم رو قومم
اجدادم، زخمی که خوردن
همینه دليلِ محكم
سیخ تو دل مریض گربه‌ست
با حقی که همیشه خورده‌ست
تیر تو قلب کولبر، بن‌بست
نه نمیده نتیجه صحبت
نفهمیدیم توی رگ جاریه یا
تو جوهر قلم یه قانون‌نویس
یا رو سَکویِ استادیوم میگه
بدو بیا به هم فحش ناموس بدیم
سلول انفرادی وسط کله‌ام
آزادی و افکار اَ همه طردن
غریزه‌ام زندان‌بانه
منطق و ادراک چند ساله شرمنده‌ان
میز دل، پُر پرونده‌اس
سُنت، ديگه دهن‌ش بسته‌اس
آفتابِ آگاهی طلوع بكنه
ته ماجرا کَلَک‌ش کَنده‌اس
سگ که غیرت یه ناموس‌پرسته که
کبودی‌ش می‌مونه تا قانون برعکس شه
از اونور فمنیست می‌زنه بیرونو
میگه: بترس از روزی که جامون عوض شه
آخرم افتاد از اونور بوم
میگه: آخیش رسیده نوبت‌مون
راستی خانوم! ببخشیدا مشکل شما
با همه‌ی مرداس یا فقط شوهرتون؟
به سیاسیون میشه گفت: متعصب؟
یا تو کاربرداش فقط متخصصن؟
میگن: راتو کج کن گُل پسر
اگه می‌خوای نیوفتی توی دردسر
تو تاریخ جنگ میده بو تعفنتو
با خون رنگ می‌زنی تو قلمروئتو
استبداد می‌چکه ازت
آخرم غرق می‌کنی تو لجن خودتو
کی دستور جنگ به سربازی داد
که تعصبِ وطنشو کشید
گفت: به خاک قَسم‌شون بدید
بعد زير لب اشهدشو بگین
چشم به هم بزنین
برو بالا خاکریز؛ بدنشو ببین
مادرشم چشم به راهه
پرچم‌پیچ کُن؛ سریع جسدشو بگیر
چرا وهابی سر شیعه می‌بُره؟
به دستور خداس؟ نه نمی‌گنجه
چاقوش کُنده؛ منطق حداقل من يه نفرو، نه نمی‌بُره
جلیقهٔ انتحاریه
یه لکه رو نقشای انتزاعیه
عقايد كور، که هم غريزیه، هم اکتسابیه
عجب اژدهاییه
[کوروس؛ ۲بار]
به من نگو جهان سومی
تغییر؟ نه، متعصبم
زمین؟ نه، رو فضا سیر کنیم
تغییر؟ نه، متوهمم
کَله، قرنیه، هوش سیاه
آخرت متمدنم
شیکم، زیر شیکم روسپیا
تغییر؟ نه، اَ خودم متشکرم