[Lyric] Tavs (Quemmekh)

კვლავ ღიმილად გადამექცა
სევდა ალბათ ჩვევად მექცა
სავარძელი დავდგი კართან
სიკვდილიც კი იქვე დგას!

ახლა უკვე აღარ მიკვირს
დრო საკმაოდ მქონდა ფიქრის
ვდარდიანობ მხოლოდ მისთვის
რომ არ ვიცი ნეტავ რას?!

რას მერჩის ამ საშინელი ხმით რომ ყვირის
ჩემითავი არარას,ჩემი თავი არარას!
ჩემითავი არარას,ჩემი თავი არარას!

დაე ჩემი ბოლოს სიტყვა
განშორების ნიშნად ითქვას
განვედ ჩემგან შორს მაცდურო
შორს ღამეულს მიჰყევ ქარს!

სულ ცხოვრება სულ გამექცა
რეალობა ლექსად მექცა
ვეღარ ვხედავ ვეღარც
ალბათ ვიღებ ხმას
სულ დამყვირის ჩემი თავი ! სულ დამყვირის მერე რას !
სულ დამყვირის ჩემი თავი ! სულ დამყვირის არა რას !