[Lyric] Úldnir og ormétnir ávextir erfiðis (Brir Svartlfs)

Ég sé dyrnar sem rólega lokast án þess að ég sýni svipbrigði
Þó að í erminni skuli ég enn geyma seinasta spilið mitt
Þó að ég viti að það séu allir komandi dagarnir mínir að veði
Og héðan í frá muni ég ekki ranka við mér við sama stefið
Spurningin er ey hvað viljum mest heldur hvers við þörfnumst helst
Að tjalda til einnar nætur til viðbótar gefur ekki svörin
Þess vegna er ég farinn á brott - farinn að hefja ný endalok
Því ekki neitt lifir að eilífu, það er það fyrsta sem að reynslan kennir oss

Ávextir erfiðis..
Úldnir og ormétnir í fagur vafinni körfu sem að ég ber á tölti burt
Ég rokka stóra vasa og stórt höfuð
En tóma vasa og tómt höfuð og hverf, kyssi og kveð öll mín gull

Ég hélt eins fast og fingurnir leyfðu mér
Um kulinn og lífvana lófann
Vissi að dagarnir væru taldir
Vildi þó ekki missa tak
Það er svo pínlegt að gera það eina rétta ef það eina rétta er að sleppa
Og vita að ekki neitt verði eins og það var
En þrátt fyrir allt þó hjartslættirnir hafi fallið úr takt
Segir seiðandi rödd mér "útlitið er bjart" það er satt undarlegt en satt
Ekki nein ár munu úr höfðinu afmá fallegar myndir hlátur og tár
Næturnar rista sér rúnir í stein sem ég sé er ég skelli augnlokum í lás
Nú er nýr dagur í gömlum heimi úr bókinni hugljúfa sögu geymi
Vænlegur texti sem vel smurt veganesti þegar ég sest við vegkanntinn og bíð
Með þumalinn á lofti
Afþakka hjálparhönd frá korti
Mér er nokk sama hvert ég fer á meðan þú ert ekki...

Ég hélt eins fast og fingurnir leyfðu mér
Um kulinn og lífvana lófann
Vissi að dagarnir væru taldir
Vildi þó ekki missa tak
Það er svo pínlegt að gera það eina rétta ef það eina rétta er að sleppa
Og vita að ekki neitt verði eins og það var