[Lyric] Unang Kabanata (NICHIMI)

Wag kang papayag na itali sa kadena
(Kung ikaw ay mapilayan at mahulog sa balon
'Di ka pwede na matalo kailangan mong umahon)
Karapatan mo na manguna sa karera
(Kung hindi mo man kayanin, pahinga at umupo
Huminga ka ng malalim pero wag kang hihinto)

Pagkatapos makatapos sumabay sa agos
Hanggang ako'y makaraos sa buhay na di maayos
Sumigaw hanggang mapaos, isintas ang yong sapatos
Ihanda ang yong sarili baka ikaw ay magapos ng
Mga bibig na hindi tumitigil sa pagsabi ng mga salita
Upang ikaw ay mapigil sayong layunin na
Maka-ahon sa taas na nagmula sa ibaba

Minsan ako ay napapatulala
Sa kakaisip kung kakayanin ko pa ba
Ang mga hamon sa buhay na di ko maisip
Kung pano tatapusin mula sa simula
Ang mga bagay na pinagkait
Nung kabataan
Asahan mong makakamit ito
Kinabukasan
Hindi ko naman ina-asahan
Na ito'y makakamtan
Sa pagpili ng aking tinahak na daan
Wag kang papayag na itali sa kadena
(Kung ikaw ay mapilayan at mahulog sa balon
'Di ka pwede na matalo kailangan mong umahon)
Karapatan mo na manguna sa karera
(Kung hindi mo man kayanin, pahinga at umupo
Huminga ka ng malalim pero wag kang hihinto)

Wag, wag kang susuko
Laanan mo ng oras, dedikasyon, at puso
Wag ipagsiksikan ang sarili at ubusin ang oras
Sa mga taong negatibo dahil baka mamaya
(uhh uhh)
Hindi ka tantanan
Ibabaon ka lang sa maling kaisipan
Mabigat man ang pasanin, iisiping magaan
Ipakita mo na kaya mo silang pantayan

Ako ang bahalang tumugon
Sa mga kagustuhan ng mata mong di mo naasam noon
Dahil laman lamang ng pitaka ko'y papel de hapon
Hapunan ko ay siomai at mamon
Ni minsan di ko sinubukang tumulad
Sa mga taong puro lamang "asa kay Batman"
Gumawa ng paraan, wag kang mag aalangang
Abutin ang mga tala sa kalangitan
Wag kang papayag na itali sa kadena
(Kung ikaw ay mapilayan at mahulog sa balon
'Di ka pwede na matalo kailangan mong umahon)
Karapatan mo na manguna sa karera
(Kung hindi mo man kayanin, pahinga at umupo
Huminga ka ng malalim pero wag kang hihinto)