[Lyric] Uniesienie (Voidhanger)

Zawieszony w otchłani
Zasypiam w bezkresie niebytu
Za horyzontem myśli
W uścisku czarnego światła

Bez początku
Bez końca
Wizje jak ostrza
Przecinają więzy zwątpienia

Na krawędzi upadku
U wrót szaleństwa
Świadomie przeciw wszystkiemu
Wszystkiemu czym jestem

Bez początku
Bez końca
Wizje jak cierniowa korona
Obnażają marność istnienia

Bez przyczyny
Bez skutku
Nasienie przemiany odwieczny wróg bytu
Ścigając cienie
W labiryncie uniesień
Kolejny raz rozpadam się

Niszczyciel iluzji
Akefaliczny morderca złudzeń

Niech zachwyt i trwoga staną się jednością
A apatia najbardziеj żarliwą z modlitw
Perfekcja, perfеkcją dysharmonii
Nikt, nic, nicość

Bez początku
Bez końca
Wizje jak ostrza
Przecinają więzy zwątpienia