[Lyric] Άπατη Γη (Odysseas (Razastarr))

Οι ακατάληπτες σφαγές που συντελούνται μέσα μου
Στο ελάχιστο επιδρούν στη μπέσα μου
Μια αστερόεσσα νύχτα θα εκραγεί το μέσα μου
Φλέγεται μια κόλαση, ζωή μου, πριγκηπέσσα μου
Κι ενώ παίζω τα ρέστα μου
Στα μάτια μου περνούν μπροστά μου, ήττες
Κοίτα τες, λες, κατάματα δες τες και πες τα μου
Καθρέφτη πες τα μου, για δες τα μου!
Άλλες φορές μου λες, μανούβρες κάνε πολλές
Κι απόφυγέ τες, σε πέτρες
Εγκλωβισμένος, που θεόρατες είναι και συμπληγάδες
Μα εξέτασέ τες!
Μην αποστρέφεις στην λύπη το πρόσωπο
Ήττες φάε τες, χώνεψε τες!
Στο τέλος για σένα ξεπέρασέ τες...
Τότε δεδομένα κι αναπόφευκτα θα ΄ναι όμορφοι οι μήνες
Κι οι μνήμες εκείνες που την μαγεία σκορπίζουν σε δίνες
Που τι δεν θα 'δινες να 'μπαινες
Σίγουρα κάτι θα μάθαινες
Το δάκτυλο σου αν έπαυες στα μούτρα μας τόσο συχνά να κράδαινες
Και εκεί στην φύση αν έγινες ποτές ένα με τα στοιχειά της θα μάθαινες μάλλον
Εκτός των άλλων, ποικίλα πράγματα και θαύματα από το πλούσιο περιβάλλον...
Τον χώρο που διάλεξες τον περιβάλλων
Ή μάλλον κι αυτούς που σε περιβάλλουν
Τα ανάξια λόγου και θλιβερά που σε καταβάλλουν
Ενώ καλούν άλλα μεγάλα, για να προλάβουν σε βάλλουν...
Μια Άπατη Γη να αντικρύσω
Σάματις τι; όταν με μιας βρεθώ εκεί θα 'χω την τύχη
Θα 'χω και το προνόμιο να συναντήσω
Λόγο σοβαρό ποτέ να μην τα παρατήσω πριν τα μάτια κλείσω
Chorus

Σ' Άπατη Γη να βρεθούμε επείγει
Ένα Νοέμβρη θλιβερό που η πόλη αυτή μας πνίγει
Σ' Άπατη Γη να βρεθούμε επείγει
Ένα Νοέμβρη θλιβερό που η πόλη αυτή μας πνίγει
Και σίγουρα αυτοί που έτσι νοιώθουν κι αυτοί
Ε! δεν είναι και λίγοι, η πόλη μας πνίγει
Αυτόν τον Νοέμβρη επείγει
Σ' Άπατη Γη να βρεθούμε επείγει... επείγει

Απεραντία, Βαλαώρα
Να βρεθώ εκεί δεν βλέπω την ώρα
Αχελώος, Άγραφα
Οδυσσέας, JK 1, Mixdown studio
Άπατη Γη