[Lyric] Zakhm (Sajadii)

میگذره زندگی واسم سخت
نمیدونم چی میشه واقعا تَش
انقدر توو فكرِ تكیه دادن بودم
وایستادن روو پاهام یادم رفت
بدجوری خوردم زمین
نبود هیچوقت پشتم كَسی
دیگه به كی اعتماد كنم
وقتی رفیق ترین شد دشمن ترین
رویاهام میشن تخریب همش
رفیقام خوشحال نمیشن از دیدنم
چقد شكستم توی تنهاییامو
هیشكی صداشو نشنید اصا
خسته میشن اَ موندن پاهام هی هر روز
میكنم قدِ سالها فِكر
برا تمومه دردایی كه هیچ دكتری
ننوشته توو برگه ی آزمایش هیچوقت
نداد هیچكی به من فرصت
همیشه همه رویاهامو توی دلم كُشتم
هر وقت خودمو توو آیینه میبینم
تازه میفهمم چقدر مُردم
میكنم زندگیو مجبوری طی
خیلی وقته نمیده قلبم دستوری بِم
هیچی ندارمو حتی نمونده برام
یه جیگری كه روش بذارم دندون دیگه
میپوشم زخمامو زیر پیرهنمو
قلبم رو از سینه میکنمو
بغضم رو با غصه قورت میدمو
حرفی با کسی نمیزنمو
از خونه‌م دلمو میبُرمو
بی مقصد مسیرو میدوئَمو
باید برم من یه جای دور
یه چند وقتی خودم رو گُم کنم

چقد دلم رسیدن میخواد
عشقو میفهمیدم خیلی وقت پیشا
اما دیگه برام احساسی نمونده
نمیشه دلم بَرا كِسی تنگ زیاد
شدم یه آدمِ زِوار دَر رفته
حالِ خوب نمیاد انگار اصا بِم
هیچی نمیخوامُ فقط آرزومه یه شب
پُرِ بغض نباشمو صدام نلرزه
از خودم خیلی گذشتم
چون دوست نداشتم بدم کِسیو از دست
همیشه دهنم پُرِ حرف بودو
با دهنِ پُرَم که نمیشد حرف زد
این زندگی ساخته یه بی رحم ازم
آدما وقته كمك زدن بِهِم نیشخند فقط
باورامو کسی باور نكرد، من
آینه بودم برا همه شكستنم
خیلی رنج كِشیدمو گَنج ندیدم
همیشه، همین بوده برام بَدترین دَرد
یه جوری بالاخره، یه ضربه ای زَد
هر وقت از بَغَلَم شد هَر كَسی رَد
همه میخواستن باختو واسم
اونکه آشنا بود فرو کرد کاردو تا تَه
لای اینهمه آدم فقط
کفشام عمرشونو پام گذاشتن
هرچی که زورم رسید
تکیه دادم به پاهامو خوردم زمین باز
هرچی که خواستم نشد
به خودم اومدمو باز به آخر رسید راه
هرکی که خوندم براش
از دردام به درد اومد تنهام گذاشت رفت
رسیدم اونجا که باید
قبول کنم که همه دنیامو باختم

میپوشم زخمامو زیر پیرهنمو
قلبم رو از سینه میکنمو
بغضم رو با غصه قورت میدمو
حرفی با کسی نمیزنمو
از خونه‌م دلمو میبُرمو
بی مقصد مسیرو میدوئَمو
باید برم من یه جای دور
یه چند وقتی خودم رو گُم کنم