Verse 1: Yaşanılan her gün vakitsiz ölümün arefesi Bizlerse yaşadığımız günlerin talebesiyiz Gördükçe yanar içim, gözlerimde kan lekesi İçimdeki ölülerin üstünde vaktin parmak izi Unutsam da unuttukça dünler ardımda Aldanma. Ben gülsem de gülmem aslında Mutluluğum eziliyor külfet altında Unutma. Kahpelik hayatın müfredatında Ve benim kırık...Learn More