Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Τα ίδια λάθη κάνω επί βδομάδες
Μεγαλώνοντας και ψάχνοντας το νόημα κατέληξα
Ο λόγος που δε το έβρισκα εγώ ο ίδιος ήμουνα
Το έκρυβα σε μέρη που φοβόμουνα να πάω
Καθόμουνα επίμονα ώρες να το κοιτάω
Το νόημα.. σε φάσεις που το στρίμωχνα μου έδινε σφαλιάρες
Αδειάσανε μέσα στην κασετίνα τα στυλό απ’τό σχολείο γράφαν μπάρες
Για αυτούς που περίσσευαν απ’τό σύνολο
Για αυτούς που όταν κάνανε δε ζητάγανε πίσω χάρες
Δάσκαλος ο δρόμος εκεί θα βρεις αρσενικές και θηλυκές πουτάνες
Είχε συλλογή ναρκωτικά σε ζελατίνες και μεμβράνες
Βγήκε απ’τή φυλακή κ αλλάζει πάνες
Το σκότωσα από έρωτα παράφορο
Κρεμάστηκε το μέλλον της φαινότανε αδιάφορο (χ2)
Χωρίς γονείς μεγάλωνε και όλη την ώρα με άλωνε
Κι όλη την ώρα μάλωνε
Φυλάνε τα δαιμόνια μου καλά από το χάος να εκπέμπω
Παλεύω από το συνειρμό να βρω το νόημα και κλέβω
Ζουμί από ζωές
Στον έφηβο δε λες τη λέξη φταις
Δεν έχει που να πάει θα ανατρέξει μεσ’στο χτες
Αυτό με τη σειρά του θα του πει κάτσε κ πιες
Το νόημα όλο τρέχει κι ας νομίζεις πως κατάλαβες
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Τα ίδια λάθη κάνω επί βδομάδες
Κάθομαι στον άνθρωπο κ γράφω
Το νόημα επιτέλους ψάξε βρες
Κι ας μείνω με το φως στις χαραμάδες
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Δούλευε για χρόνια μεγάλωνε παιδιά να δει εγγόνια
Παρέα με την σύνταξη του ήρθε και ο καρκίνος στα πνευμόνια
Έφυγε λεφτά να πάει να κάνει πλανεύτρα η ξενιτιά
Μαράζωσε από τη λησμονιά
Τη ρώτησα για αυτή τη χαρακιά που έχει στο μάγουλο
Νέα και ωραία όταν είσαι κακό πράγμα να’σαι ένα πράγμα άβουλο
Έπεσε χιονιάς του έκαψε τα σπαρτά και όλο έβριζε
Η επόμενη σοδιά πήγε καλά και πάλι θέριζε
Ήξερε ο παππούς την εμπιστοσύνη μου με την σιωπή την κέρδιζε
Κι όταν είχα άδικο με κοίταζε στα μάτια με φοβέριζε
Η ψυχή να ξέρεις ποιο μακριά πάντα πως έψαχνε
Το νόημα δεν έβρισκε όμως τίποτα
Κι έτσι το δάκρυ κύλαγε του μίλαγε
Εκείνο το αιώνιο καλό και το κακό πάντα το φύλαγε
Τον άνθρωπο(χ2)
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Τα ίδια λάθη κάνω επί βδομάδες
Κάθομαι στον άνθρωπο κ γράφω
Το νόημα επιτέλους ψάξε βρες
Κι ας μείνω με το φως στις χαραμάδες
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Τα ίδια λάθη κάνω επί βδομάδες
Μεγαλώνοντας και ψάχνοντας το νόημα κατέληξα
Ο λόγος που δε το έβρισκα εγώ ο ίδιος ήμουνα
Το έκρυβα σε μέρη που φοβόμουνα να πάω
Καθόμουνα επίμονα ώρες να το κοιτάω
Το νόημα.. σε φάσεις που το στρίμωχνα μου έδινε σφαλιάρες
Αδειάσανε μέσα στην κασετίνα τα στυλό απ’τό σχολείο γράφαν μπάρες
Για αυτούς που περίσσευαν απ’τό σύνολο
Για αυτούς που όταν κάνανε δε ζητάγανε πίσω χάρες
Δάσκαλος ο δρόμος εκεί θα βρεις αρσενικές και θηλυκές πουτάνες
Είχε συλλογή ναρκωτικά σε ζελατίνες και μεμβράνες
Βγήκε απ’τή φυλακή κ αλλάζει πάνες
Το σκότωσα από έρωτα παράφορο
Κρεμάστηκε το μέλλον της φαινότανε αδιάφορο (χ2)
Χωρίς γονείς μεγάλωνε και όλη την ώρα με άλωνε
Κι όλη την ώρα μάλωνε
Φυλάνε τα δαιμόνια μου καλά από το χάος να εκπέμπω
Παλεύω από το συνειρμό να βρω το νόημα και κλέβω
Ζουμί από ζωές
Στον έφηβο δε λες τη λέξη φταις
Δεν έχει που να πάει θα ανατρέξει μεσ’στο χτες
Αυτό με τη σειρά του θα του πει κάτσε κ πιες
Το νόημα όλο τρέχει κι ας νομίζεις πως κατάλαβες
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Τα ίδια λάθη κάνω επί βδομάδες
Κάθομαι στον άνθρωπο κ γράφω
Το νόημα επιτέλους ψάξε βρες
Κι ας μείνω με το φως στις χαραμάδες
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Δούλευε για χρόνια μεγάλωνε παιδιά να δει εγγόνια
Παρέα με την σύνταξη του ήρθε και ο καρκίνος στα πνευμόνια
Έφυγε λεφτά να πάει να κάνει πλανεύτρα η ξενιτιά
Μαράζωσε από τη λησμονιά
Τη ρώτησα για αυτή τη χαρακιά που έχει στο μάγουλο
Νέα και ωραία όταν είσαι κακό πράγμα να’σαι ένα πράγμα άβουλο
Έπεσε χιονιάς του έκαψε τα σπαρτά και όλο έβριζε
Η επόμενη σοδιά πήγε καλά και πάλι θέριζε
Ήξερε ο παππούς την εμπιστοσύνη μου με την σιωπή την κέρδιζε
Κι όταν είχα άδικο με κοίταζε στα μάτια με φοβέριζε
Η ψυχή να ξέρεις ποιο μακριά πάντα πως έψαχνε
Το νόημα δεν έβρισκε όμως τίποτα
Κι έτσι το δάκρυ κύλαγε του μίλαγε
Εκείνο το αιώνιο καλό και το κακό πάντα το φύλαγε
Τον άνθρωπο(χ2)
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
Τα ίδια λάθη κάνω επί βδομάδες
Κάθομαι στον άνθρωπο κ γράφω
Το νόημα επιτέλους ψάξε βρες
Κι ας μείνω με το φως στις χαραμάδες
Έχω φουλάρει το μυαλό μου με ζαλάδες
( Cure the Beast (GRC) )
www.ChordsAZ.com