Steinunn sf-10 vetur 2020
Hratt með þér
Hratt með þér
[Kef Lavík & Hafdís Ýr:]
Grafðu mig í fjallagörðunum
Hvar röddin hennar bergmálar
Því ég held enn utan um eyrun
Reyni að muna hvernig traust hljómar
Grafðu mig helst undir himninum
Hvar stjörnur blika skærastar
Þá mun ég á kvöldin draga línur
Þeirra á milli og teikna brjóst hennar
Grafðu mig þar sem við kynntumst fyrst
Hvar drukkum við burt dapurt haust
Þar sem ég hef henni lofað auðmjúkt
Líkama minn allan endalaust
Settu hennar nafn á kistuna
Hvar hendur merkja hjartastað
Brotinn ég sem þræll krjúpandi á grjóti
Get þá enn kysst hennar handarbak
Í höllum huga míns hvar endurlifi
Ég hvert hnédjúpt andartak
Ég sem flækist um án friðar
Fékk hjá henni hlýjan samastað
Einn dag við hafströndina um haustið
Hvar ég rauðvínsfullur fann hana
[Kef Lavík:]
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Verða lítil skref í snjónum
Sem að liggja niður að höfn
Soldáns elskaðasta ambátt
Eða hvað sem ég get kallað þig
Mér er kalt og ég er einn öll þessi kvöld
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Og ég virðist ætla að drukkna
Í hugmyndum af þér
Því í gegnum þínar kviksjár
Virðast stjörnukerfin álitleg
Til að ferðast um með félaga held ég
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Verða stjörnuljós að klárast
Rauðu endarnir á þeim
Ég sem er að ferðast ljósár
Og það með aðeins eigin hugarheim
Myndi bakka ef það væri ekki of seint
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Svo ég fór að hlusta á lögin sem ég tileinkaði þér
Og þótt þau hljómi eins og sönn ást
Eru þau hyllingar í eyðimörk
Segi ég eflaust svo mér líði ekki verr
Hratt með þér
Hratt með þér
[Kef Lavík & Hafdís Ýr:]
Grafðu mig í fjallagörðunum
Hvar röddin hennar bergmálar
Því ég held enn utan um eyrun
Reyni að muna hvernig traust hljómar
Grafðu mig helst undir himninum
Hvar stjörnur blika skærastar
Þá mun ég á kvöldin draga línur
Þeirra á milli og teikna brjóst hennar
Grafðu mig þar sem við kynntumst fyrst
Hvar drukkum við burt dapurt haust
Þar sem ég hef henni lofað auðmjúkt
Líkama minn allan endalaust
Settu hennar nafn á kistuna
Hvar hendur merkja hjartastað
Brotinn ég sem þræll krjúpandi á grjóti
Get þá enn kysst hennar handarbak
Í höllum huga míns hvar endurlifi
Ég hvert hnédjúpt andartak
Ég sem flækist um án friðar
Fékk hjá henni hlýjan samastað
Einn dag við hafströndina um haustið
Hvar ég rauðvínsfullur fann hana
[Kef Lavík:]
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Verða lítil skref í snjónum
Sem að liggja niður að höfn
Soldáns elskaðasta ambátt
Eða hvað sem ég get kallað þig
Mér er kalt og ég er einn öll þessi kvöld
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Og ég virðist ætla að drukkna
Í hugmyndum af þér
Því í gegnum þínar kviksjár
Virðast stjörnukerfin álitleg
Til að ferðast um með félaga held ég
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Verða stjörnuljós að klárast
Rauðu endarnir á þeim
Ég sem er að ferðast ljósár
Og það með aðeins eigin hugarheim
Myndi bakka ef það væri ekki of seint
Nætur líða alltaf jafn hægt í þessum kafbát
Svo ég fór að hlusta á lögin sem ég tileinkaði þér
Og þótt þau hljómi eins og sönn ást
Eru þau hyllingar í eyðimörk
Segi ég eflaust svo mér líði ekki verr
( Kef LAVK )
www.ChordsAZ.com